Extreemrechts heeft internationaal de wind in de zeilen. Op een rot systeem kan haat bijzonder snel groeien en grote delen van de samenleving aantasten. Zelfs mensen die eigenlijk door extreemrechts geviseerd worden, trappen in de propaganda en de leugens. De groei van extreemrechts is echter geen noodlottigheid. Verzet is mogelijk en kan winnen. Actief antifascisme dat vertrekt van consistente solidariteit is daarvoor een goed vertrekpunt.

De anti-NSV betoging in Gent op 27 maart wordt erg belangrijk. De jarenlange antifascistische acties tegen elke poging van de studentenclub van het VB om op straat te manifesteren en daar een krachtsverhouding uit te bouwen waarmee breder straatgeweld mogelijk wordt, hebben hun effect niet gemist. Terwijl de normalisatie van het Vlaams Belang in de politiek en de media steeds verder ging, was dit voor de studentenorganisatie van extreemrechts veel minder het geval. Surfend op de internationale en nationale golf van rechts-extremistische haat, wil de NSV daar verandering in brengen. Tegelijk wil het de meest extreme elementen verzamelen rond een oproep voor ‘remigratie’, lees:  massadeportaties van al wie niet in het kraam van extreemrechts past.

Een antifascistische betoging is belangrijk om duidelijk te maken waar NSV en co voor staan: een haatfabriek gericht tegen mensen van kleur, LGBTQIA+personen, feministen, jongeren die niet in de pas lopen, syndicalisten die voor hun rechten opkomen … Kortom tegen al wie actief ingaat tegen de status quo van toenemende ongelijkheid en bijhorende sociale spanningen. Een betoging is ook belangrijk om de solidariteit van en met al wie door extreemrechts geviseerd wordt te concretiseren. Solidariteit betekent ingaan tegen alles wat ons verdeelt en actief de verdediging opnemen van wie onder vuur ligt. In deze Trumpistische tijden van schokkend anti-feminisme gaat het in het bijzonder om LGBTQIA+personen. Het potentieel voor dergelijk verzet en deze solidariteit is groot, kijk maar naar de successen van de mobilisaties op 8 maart, de internationale vrouwendag, in heel België en elders in de wereld. 

Veel antifascisten zijn bang. Het normaliseren van extreemrechts gaat vandaag heel ver. Ook het Vlaams Belang moet stilaan moeite doen om zich te onderscheiden van de programma’s en het beleid van de rechterzijde, waaronder de Arizona-regering. Alle traditionele pro-kapitalistische partijen lopen extreemrechts achterna en delen bijvoorbeeld de consensus dat migranten harder aangepakt moeten worden, in plaats van iets te doen aan de redenen waarom mensen vluchten. Het is trouwens opmerkelijk dat extreemrechts zich als ‘anti-establishment’ voordoet, terwijl het aanvaardbaar wordt omdat het grotendeels hetzelfde beleid voorstaat als het establishment. 

In een antifascistisch antwoord op extreemrechts is solidariteit een belangrijk vertrekpunt. Vanuit mobilisatie en strijd rond een programma van solidariteit en van maatschappijverandering is het mogelijk om een krachtsverhouding op te bouwen waarmee extreemrechts terug naar de donkere pagina’s uit de geschiedenis kan gestuurd worden. Antifascisme is altijd meer dan één thema, het gaat om heel de samenleving. Ook vanuit dat oogpunt zijn solidariteit en zelforganisatie van mensen die onderdrukt en uitgebuit worden essentieel.  

Op 27 maart brengt NSV een internationaal publiek van neonazi’s op de been in Gent. De Oostenrijker Martin Sellner kondigde bijvoorbeeld aan te zullen deelnemen. Zijn oproepen tot massale deportaties zorgden ervoor dat hij Duitsland niet meer binnen mag. NSV ziet hem graag komen, eerder sprak Sellner voor NSV in Leuven. Doorgaans zijn NSV-betogingen ook een gelegenheid voor enkele kopstukken van het VB om hun banden met meer openlijk gewelddadige fascisten aan te halen. 

De afgelopen decennia werd elke NSV-betoging beantwoord met antifascistisch protest. Dat is ook nu het geval. Er is een antifascistische betoging die om 18u30 verzamelt aan het Rabotpark in Gent en vervolgens naar de binnenstad trekt. Steunpunt Antifascisme roept op om aan deze betoging deel te nemen!